astipulator

astipulator
astĭpŭlātor ( adst- ), ōris, m. [id.].
I.
One who joins another in a stipulation, Gai Inst. 3, 110; so id. ib. 3, 117.—Hence,
II.
An assistant in a trial, in gen.:

testes tot... cum adstipulatore tuo comparabuntur?

Cic. Quint. 18, 58; so id. Pis. 9.—And trop., one who assents to or agrees with:

illud falsum esse et Stoici dicunt et eorum adstipulator Antiochus,

Cic. Ac. 2, 21, 67:

vanae opinionis,

Val. Max. 7, 1 fin.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • ASTIPULATOR — in Ordine Romano, dicitur is, cuius licentiâ et consensu Virgo, religionis, ut vocant, habitum sumit, apud Eund. Car. du Fresne …   Hofmann J. Lexicon universale

  • accorder — Accorder, act. acut. Semble qu il vienne de ces deux mots Latins, Ad cor: quasi ad vnum cor, siue eandem voluntatem adducere, Amener deux personnes à un coeur et une mesme volonté, et consentement. La maniere d accorder divers sons, Harmonica… …   Thresor de la langue françoyse

  • soliciteur — Un soliciteur qui prend le fait de la partie pour le rapporter à l advocat, Sequester. Un bon soliciteur, Astipulator causae, Institor litis, Custos cognitoris, Exactor operis, Pragmaticus cui causae procuratio commendata et instructio,… …   Thresor de la langue françoyse

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”